Ze was gedreven om de mogelijkheid te onderzoeken dat er iets mis was met haar hond, die toen twee jaar oud was, nadat ze had gezien dat hij gedrag vertoonde dat anders was dan wat er typisch voor was.
Het was nu fysiek onmogelijk om ermee in contact te komen.
Lees dit verhaal zeker tot het einde, want het einde heeft een twist.
Ze was gedreven om de mogelijkheid te onderzoeken dat er iets mis was nadat ze haar hond, die toen twee jaar oud was, zag afwijken van wat typisch voor hem was.
Maar tegen de tijd dat ze haar ontkenning direct onder ogen zag en toegaf dat de omstandigheden waren zoals ze waren, was het veel te laat om nog iets te doen.
Su Yun was zich er terdege van bewust dat de situatie waarin ze zich bevond behoorlijk nijpend was.
En binnen een zeer korte tijd zou de politie bij haar aankloppen.
Su Yun had het gevoel dat ze klaar was voor wat komen ging, maar dit was niet het geval.
Ze had zichzelf voorbereid door het nodige onderzoek te doen, de recensies te lezen en zichzelf voor te lichten over de vele unieke hondenrassen.
Ze had al alles wat nodig was, zoals een hondenmand, halsband, riem, shampoo en gegraveerd label, die ze voor de hond had gekocht.
Haar gevoel vertelde haar dat ze klaar waren om de verbintenis aan te gaan waar ze het over hadden.
Ze begon zich echter zorgen te maken toen hij zijn bed, halsband en riem begon te ontgroeien.
Ze zag dat hij te groot werd voor hen allemaal.
Toen gebeurde er iets waarvan niemand had kunnen vermoeden dat het zou gebeuren…
Het begon allemaal op een manier die volkomen onschadelijk was.
Kunming, gelegen in China, is de plek waar Su Yun, haar man en hun twee kleine kinderen zich thuis voelen.
De gewetensvolle moeder begon de druk te voelen om haar persoonlijke leven in evenwicht te brengen met dat van haar steeds groter wordende gezin, dus nam ze de beslissing dat het hoog tijd was voor een vakantie aangezien het ongeveer die tijd begon te worden.
Maar Su Yun had geen idee dat het lot op dat moment een wending voor haar in petto had.
De familie Yun, die al heel lang uitkeek naar hun reis naar Azië, begon uiteindelijk aan de reis die het pad dat hun leven vanaf dat moment zou volgen, zou veranderen.
Ze waren zich er totaal niet van bewust dat hun fout centraal zou staan in de berichtgeving die twee jaar later zou plaatsvinden.
Het was nog maar een paar dagen geleden dat het gezin was gearriveerd en ze begonnen net in de kerststemming te komen toen ze het nest puppy’s tegenkwamen.
Het gezin was net in het land aangekomen.
Zodra de kinderen de schattige, donzige kleine balletjes zagen, begonnen ze meteen bij hun ouders te smeken.
Ondanks het feit dat Su Yun en haar man de afgelopen weken hadden gesproken over het vooruitzicht om een nieuw lid aan het gezin toe te voegen, hadden ze geen van beiden verwacht dat ze zouden kunnen vinden wat ze zochten.
Voor op deze specifieke locatie, van alle mogelijke locaties.
Terwijl Su een van hen tegen haar borst drukte, kwam de gedachte bij haar op: ‘Misschien was het de bedoeling.’
Aan de andere kant was Su totaal niet voorbereid op de taken die gepaard zouden gaan met het opnemen van een van deze pups in het gezin.
De persoon die de Yuns hun nieuwe puppy verkocht, was ook degene die hen vertelde dat de hond in kwestie een Tibetaanse Mastiff was en dat het redelijk was om te verwachten dat hij een hoogte van twee voet zou bereiken als hij zijn volledige grootte had bereikt.
Deze informatie is verstrekt door de persoon die de puppy aan de Yuns heeft verkocht.
Omdat de Yuns hun vreugde over het nieuwe lid van hun familie niet konden beheersen, besloten ze speels om hem “Little Black” te noemen.
Ze hadden geen idee dat dit ene kleine hondje zo’n serieus probleem zou worden…
De familie zag dat hun band met hun nieuwe puppy elke dag dieper werd, en ze realiseerden zich dat het niet lang zou duren voordat het tijd zou zijn voor hen om terug te gaan naar Kunming City met hun meest recente lid van de clan.
Het was ook tijd voor hem om te beslissen waar hij de nacht zou slapen, dus hij moest een van de beschikbare opties kiezen.
Ondanks het feit dat het weer in Kunming City warm genoeg was om honden buiten te laten slapen, maakte de familie Yun de keuze om hun hond, Little Black, in huis op te sluiten, ook al hadden ze hem buiten kunnen laten slapen.
Little Black was dolblij om zo dicht bij zijn nieuwe familie te wonen, en hij accepteerde deze ontwikkeling met open armen.
Desondanks duurde het niet lang voordat de familie merkte dat er iets mis was met Little Black.
Su Yun vond het een beetje vreemd dat hij geen van het hondenvoer wilde eten dat ze voor hem neerzette, en dit was waar, ongeacht het soort voedsel.
Su gaf toe aan zijn eis dat hij alleen fruit en noedels zou eten, omdat dit de enige twee maaltijden waren die hij met plezier zou verslinden.
Maar aangezien ze net begon als hondenbezitter, gaf ze er niet veel om
overweging en in plaats daarvan schreef hij het simpelweg toe aan het feit dat hij selectief was. Maar het duurde niet lang of Little Black gebruikte alles wat ze had, zelfs het huis, om een avondmaal voor zichzelf te bereiden.
Dagelijks zou Little Black een hele doos gemengd fruit consumeren, evenals twee emmers noedels.
Bovendien was er geen teken dat hij zou proberen zijn honger te bedwingen.
Tegen de tijd dat Little Black de leeftijd van één jaar had bereikt, had Su Yun al een aanzienlijk bedrag geïnvesteerd in het dieet van Little Black.
De familie werd zich snel bewust van verschillende andere problematische gedragingen van hun nieuwe hond, naast hun hernieuwde begrip van zijn vreemde voorkeur voor noedels en fruit.
Ze hebben nooit nagedacht over het potentieel dat ze in de toekomst in juridische problemen zouden kunnen komen…
Hoewel Su Yun had verwacht dat Little Black zou uitgroeien tot een grote hond naarmate hij ouder werd, was ze er niet op voorbereid hoeveel groter hij zou worden.
De snelle groei van Little Black overrompelde haar.
Op de leeftijd van twee had Little Black al een lengte van één meter bereikt en een ongelooflijk gewicht van 113 kg, die beide veel groter waren dan zelfs de verkoper had verwacht dat ze zou zijn.
Aan de andere kant zag Su Yun Little Black een keer deelnemen aan een gedrag in de keuken dat zo verontrustend was dat er onmiddellijk een alarm werd gegenereerd.
Little Black liep op zijn achterpoten door de kamer toen Su Yun kwam, en hij zag dit zodra hij binnenkwam, dit was helemaal niet hetzelfde.
Het was hoog tijd om de waarheid te aanvaarden dat er iets ongelooflijk vreemds aan de hand was met deze hond, en het was nu de tijd om dat te doen.
Daarna begon ze gevoelens van zorgen en angst te ervaren.
Vanwege het razendsnelle tempo waarin deze puppy volwassen werd, begon het hele gezin angstig te worden wanneer ze in dezelfde kamer waren met hun huisdier.
Toen hij een puppy was, waren sommige eigenschappen, zoals de grootte van zijn tanden toen hij een volwassene was, niet meteen duidelijk.
Little Black kon het niet verdragen om lange tijd op handen en voeten te staan, dus bracht hij praktisch al zijn tijd door met rondlopen op zijn achterpoten.
Vanwege zijn torenhoge omvang en zijn enorme, sprankelend witte tanden, werd het beangstigender om in zijn gezelschap te zijn.
Maar Su Yun bleef de realiteit van de situatie ontkennen…
Little Black begon een reputatie op te bouwen onder de mensen in het dorp terwijl Su Yun bezig was haar angst te overwinnen.
De regelmatige uitjes van de enorme hond waren een optreden geworden en het duurde niet lang of hij ontgroeide de beschikbare ruimte in huis.
De familie besloot hem een tijdelijk hondenhok te geven, dat ze in de achtertuin bouwden en installeerden.
Het feit dat ze hem naar buiten brachten, hielp hen echter niet om de problemen op te lossen die ze hadden voordat ze dat deden.
Toen Little Black eenmaal volledig in het gezin was opgenomen, voorspelde Su Yun dat hij zich zou gaan gedragen als een buitenhond.
Je had misschien verwacht dat hij het huis zou gaan bewaken tegen mogelijke indringers en zou grommen naar alles wat bewoog, maar hij heeft helemaal geen van die dingen gedaan.
Maar dat deed hij nooit.
Na er even over nagedacht te hebben, kwam Su Yun tot de conclusie dat het geluid in kwestie het enige geluid was dat hij ooit had gemaakt, afgezien van een laag gegrom, dat ze ooit had gezien.
Het werd steeds duidelijker dat ze een grote blunder had gemaakt in haar oordeel.
Su Yuns bezorgdheid over haar eigen welzijn nam toe in directe verhouding tot de groeiende kracht van Little Black.
Het was duidelijk dat er iets niet klopte.
Ze begon onderzoek te doen naar het normale gedrag van Tibetaanse Mastiffs, maar de bevindingen maakten haar alleen maar bezorgder over de situatie.
Nadat ze een foto van Little Black op internet had gezet, waarschuwde een dierenarts die de website bezoekt haar dat hij haar bij de politie zou moeten aangeven als ze dit zou blijven doen.
Little Black werd geidentificeerd als een enorme zwarte beer!
De dierenarts had haar verteld dat hij zich niet gedroeg zoals je van een gewone zwarte beer mag verwachten.
Hij was een Himalaya of Tibetaanse zwarte beer, hoewel hij vanwege zijn locatie vaker bekend stond als een Aziatische zwarte beer.
Deze gigantische beren kunnen potentieel een hoogte bereiken van maximaal zes voet en een verbluffend gewicht van maximaal 200 kg wanneer ze volgroeid zijn!
Toen deelde hij wat informatie met haar waardoor ze misselijk werd in haar maag, iets wat hij eerder had gedaan.
In China is het tegen de wet om in het bezit te zijn van een beer, en personen die worden betrapt op het overtreden van dit verbod lopen de mogelijkheid om vast te komen te zitten.
De omstandigheden van Su Yun waren nogal precair.
Welke stappen zou je nemen om haar en haar kinderen te beschermen in het geval dat hij agressief tegen hen zou worden?
De mogelijke voordelen kwamen niet in de buurt van de rechtvaardiging van de risico’s die kunnen worden gelopen.
Omdat ze zo wanhopig was, dacht ze dat ze iets moest doen om het probleem op te lossen voordat de politie erbij betrokken was.
Haar eerste actie was om de plaatselijke dierentuin te bellen om te zien wat er gedaan kon worden.
Helaas zou de dierentuin niet eens overwegen om Little Black toe te laten als hij niet over de vereiste documenten beschikte, en zij had op dat moment zijn geboorteakte niet.
Bovendien hadden ze de beer gekocht terwijl ze op vakantie waren en konden ze op geen enkele manier in contact komen met de persoon die hem op dat moment had verkocht.
Su Yun had geen verhaal.
Ze zat aan alle kanten ingesloten en de enige manier om uit de hachelijke situatie te komen was door zelf de politie in te schakelen.
Ze was zich er totaal niet van bewust dat ze haar locatie op dat moment al naderden.
Binnen het uur waren wetshandhavers en natuurexperts bij haar woning.
Ze waren daar samen aangekomen.
Ze werden op de hoogte gebracht van de situatie door de dierenarts, die haar post op een forum voor dierengedragsdeskundigen had gezien en had doorgegeven aan de andere leden van het team.
Het was essentieel voor Su Yun om haar acties te rechtvaardigen.
Ze legde uit in welke omstandigheden ze was terechtgekomen en werkte constructief samen met de autoriteiten, waarbij ze haar best deed om hen alle informatie te geven die ze nodig hadden om een nieuw veilig thuis voor Little Black te stichten.
Maar wat voor gevolgen zou het hebben?
Su Yun bood een verduidelijking door te stellen dat “hoe meer hij op een beer leek, hoe meer Little Black groeide.”
Daarna zei ze dat ze gedurende haar hele jeugd ‘een beetje bang was voor beren’.
Gedurende de tijd dat de autoriteiten die verantwoordelijk waren voor dieren in het wild Little Black aan het onderzoeken waren, bleef de politie informatie verzamelen van Su Yun.
Gedurende deze tijd werd Little Black in de frisse lucht gebracht.
Gedurende de tijd dat Su Yun op de beslissing van de rechter wachtte, voerde het medisch personeel een uitgebreid onderzoek naar hem uit om te controleren op tekenen van schade of verhongering.
Toen de politie het onderzoek uitvoerde, bleek Little Black in uitstekende lichamelijke conditie te zijn en gezond te eten.
Nu zouden ze hem moeten verdoven om hem naar de plaatselijke instelling voor wilde dieren te vervoeren waar hij thuishoorde sinds hij agressief tegen hen was geworden.
Toen hij aankwam, waren de professionals enorm verrast door de ontdekking dat Su Yun in feite een gevaarlijke Aziatische beer in haar tuin had gehuisvest.
Dit nieuws kwam voor hen als een grote verrassing.
De media realiseerden zich al snel dat Su Yun een enorme blunder had begaan, en het duurde niet lang om dat te doen.
Iedereen wilde het antwoord weten op de meest prangende vraag, namelijk:
”Hoe was het mogelijk dat Su Yun en haar familie zo onbewust waren van het feit dat hun “puppy” echt een groot wild dier was?”
Het duurde niet lang voordat National Geographic erbij betrokken raakte en het evenement bekendmaakte, dat vrijwel onmiddellijk verontwaardiging opwekte bij het grote publiek en bijna van de ene op de andere dag een online sensatie werd.
Su Yun was zich pijnlijk bewust van de mogelijkheid dat ze enige tijd in de gevangenis zou zitten nu ze in het middelpunt van de belangstelling stond.
Te midden van al het publieke protest en de aandacht van de media vond er een onverwachte gebeurtenis plaats.
Mensen begonnen verhalen te delen over hun eigen ervaringen met het in huis nemen van huisdieren, maar kwamen er later achter dat de wezens die ze hadden opgenomen in werkelijkheid leden waren van een heel andere soort.
Volgens een stuk dat is geschreven en gepubliceerd door National Geographic, is dit niet het enige geval van zijn soort, en het vindt veel vaker plaats dan je zou denken.
”Maar zou Su Yun verantwoordelijkheid moeten nemen voor de resultaten van haar acties?”
Su Yun had veel geluk in de zin dat haar voortdurende samenwerking met de autoriteiten werd erkend, en deze erkenning speelde een essentiële rol in de beslissing die over haar veroordeling werd genomen.
Ze zei dat de gebeurtenis ongelukkig was, maar dat het was veroorzaakt door een geval van verkeerde identiteit.
Ze voegde eraan toe dat het haar speet dat het was gebeurd.
Per slot van rekening had de persoon die haar Little Black had verkocht, gezegd dat de hond een Tibetaanse Mastiff was toen ze hem van hen had gekocht!
Su Yun kreeg straf, ondanks het feit dat Aziatische beren een soort zijn die wordt beschermd.
De familie mist het huisdier dat ze de afgelopen twee jaar hebben verzorgd en gekend, ondanks het feit dat het plaatsen van Little Black in een nabijgelegen opvangcentrum de beste keuze was voor het gezin als geheel en voor Little Black zelf.
Ook al was dit het geval, de familie mist het huisdier dat ze de afgelopen twee jaar hebben gekend en verzorgd.
Het goede nieuws is dat het verhaal een happy end heeft:
Little Black zal zijn dagen in het reservaat blijven leven, en de mensen die daar voor hem zorgen, doen geweldig werk!
Als je vond dat dit artikel interessant/nuttig was, overweeg dan om het door te sturen naar je dierbaren en goede vrienden.